Ik heb muziek nodig om te kunnen schrijven. Zonder muziek zou mijn inspiratie beduidend minder zijn dan het nu is. Of beter gezegd, mijn visualisatie, want ik kan heerlijk wegdromen bij een nummer, of er kan een complete scene in mijn hoofd ontstaan, als ik al luisterend ga fantaseren.

Als ik naar beroemde auteurs kijk, dan zijn er meer die muziek als inspiratiebron gebruiken. Neem bijvoorbeeld Stephanie Meyer, dankzij haar is de band Muse voor altijd verbonden met haar boeken. Stephen King heeft ook een behoorlijke lijst van favorieten. Zijn schrijvers en muziek onlosmakelijk met elkaar verbonden?

Als ik schrijf, is het altijd met muziek op de achtergrond. Mijn voorkeur gaat dan uit naar Thomas Bergersen of Two Steps from Hell. Maar mijn muziek-interesses lopen uiteen van country muziek (sorry, in de wieg hoorde ik deze liedjes al, want mijn vader is een groot country fan), Nederlandstalig (Rob de Nijs was en is nog steeds de nummer 1 van mijn moeder), pop (Eagles, Pearl Jam, Wham, Seal, Adelaide, Sam Hunt, kortom zeer uiteenlopend), hardrock (Disturbed), klassiek (Mozart, Beethoven), Epic (Thomas Bergersen) naar folklore (Valravn, Euzen, Omnia).Tot slot heb ik een paar powersongs als mijn eigenwaarde ver beneden peil is en ik een opkikker nodig heb om mijzelf beter te voelen (Roar, Katy Perry, Fight song, Rachel Platten, The Light van Disturbed).

Zoals mijn emoties kunnen wisselen, zo wissel ik ook met mijn muziek. Sinds ik een auto heb waarin ik een USB stick kan afspelen doe ik niet meer mee met Het Geluid van Q-Music (al zou ik echt niet weten wat het deze keer is, ik vermoed het dichtdoen van een laptop). Mijn stick is alle muziek die ik op een drie uur durende rit hoor en dan heb ik pas de helft gehoord. Ik heb wel eens zitten huilen in de auto, omdat een nummer net die ene gevoelige snaar raakte (Christina Aguilera, Hurt), hoewel het ook een beetje met timing en de tijd van de maand te maken had.

Voor mij is muziek inderdaad emotie. Schrijven ook. Door muziek komen gevoelens naar boven, gaan ze dieper en kan ik ze ook beter beschrijven. Muziek prikkelt mijn brein om de juiste woorden te vinden, te voelen wat mijn personages moeten voelen of mij te laten ervaren hoe het voelt om verdrietig, blij, boos of neerslachtig te zijn (Everybody hurts, R.E.M.).

Als ik even niet weet hoe ik verder moet, als ik dreig vast te lopen in een verhaal, doe ik altijd de volgende schrijfoefening. Ik pak een nummer, creëer een personage en beschrijf een scene waarin hij/zij precies dezelfde gevoelens heeft als het nummer bij mij oproept. Het werkt altijd.

Ik ben benieuwd naar jouw muziek. Hoe werkt muziek voor jou? En welke muziek hoort bij jouw boek/verhaal?