Recensies. Ze kunnen goed zijn of slecht, ze kunnen een slechte beoordeling geven of je boek de hemel in prijzen. Als schrijver mag je niet reageren op een slechte recensie, dat is not done, een ongeschreven regel in de boekenwereld. Laatst las ik een discussie tussen schrijvers of je toch niet moest reageren als er onwaarheden in de recensie staan. De conclusie was: ja, dat moet je zeker doen. En dat vind ik ook. Je mag best opkomen voor jouw boek. Als jij het niet doet, doet niemand het.

Bloggers zijn belangrijk. Zij zijn vaak het platform voor lezers. Vinden een paar bloggers een boek goed, dan heb je grotere kans dat er meer van je boeken worden gelezen of verkocht. Er wordt naar ze geluisterd. En dat is goed, want zij hebben een stem die gehoord moet worden: de stem van de lezer.
Vandaag moest ik voor mijn werk naar een medisch congres. Daar werd gediscussieerd over de rol die de patiënt kan betekenen in de ontwikkeling van nieuwe medicijnen en waarom ze niet vaker worden gehoord. Patiëntenverenigingen en -stichtingen proberen een platform te bieden voor verschillende ziektebeelden. Ik zie de bloggers als de patiëntenverenigingen. De vertegenwoordigers van de lezers i.p.v. patiënten. Of de vertegenwoordiging van een genre. Zij weten wat er speelt, wat lezers leuk vinden en wat niet. Zij zijn dan ook een belangrijke partner voor uitgeverijen en schrijvers, worden uitgenodigd op bijeenkomsten, boekpresentaties etc. Kortom, iedereen ziet de meerwaarde van bloggers in.

Toch mis ik nog iets. De boekhandelaren. Zij moeten volgens mij ook gehoord worden. Zij weten wat verkoopt, wat werkt en wat niet (omslagen, marketing etc.). Maar ik moet eerlijk bekennen dat ik als schrijver deze discussie nooit aanga, deze vraag nooit stel als ik een boekwinkel binnenloop. En dat is raar. Want ook daar ligt veel expertise. Ik zou zo graag eens naar een presentatie of een workshop willen gaan waarin een boekhandelaar mij verteld hoe het werkt en hoe ik als schrijver kan bijdragen aan het succes.
Hoe kan ik als schrijver actief meewerken aan de verkoop van mijn boek? Hoe kunnen debutanten ervoor zorgen dat ze in de boekwinkel komen? Natuurlijk zit een boekhandel niet te wachten op dagelijkse bezoeken van (onbekende) schrijvers die hun boek komen aanprijzen, maar is er niet een mogelijkheid om die boeken, die van kleine uitgeverijen en Indie-schrijvers naar de boekhandel te brengen op een professionele manier? Een soort freelance vertegenwoordiger die je voor een korte tijd kunt inhuren om je boek te promoten?
Het probleem is geld. Grote uitgeverijen investeren in promotie, marketing, hebben de connecties, de mensen, en ja, die boeken liggen op de plank. Maar ik zou zo graag een boekhandel binnenlopen die eens andere boeken heeft liggen dan de gebruikelijke titels en/of boeken van de grote uitgeverijen. Die een Indie-boekenkast of debutanten-hoekje durft op te stellen. Die onbekende schrijvers een kans bieden, het platform zijn voor deze groep. Adopteer een boek, zet de onbekende schrijver een week of een maand in het zonnetje en help zo de Nederlandse schrijvers te promoten.

Maar ik denk dat ik als schrijver ook veel kan betekenen voor mijn boek. Ik ga naar de boekhandel, maak een praatje en luister naar hun expertise.
Hetzelfde geldt voor de bibliotheken. Ik ga ernaar toe, laat weten dat ik schrijf en vraag wat ze doen in het YA genre. Organiseren ze evenementen, dan ga ik er naar toe, of draag zelfs mijn steentje bij. Er zijn zoveel mogelijkheden, er is zoveel kennis die we kunnen delen. Ik ga nog voor mijn boek er is de wijde wereld in en leg contacten, leer en neem mee.

Alles draait tegenwoordig om netwerken. Ik zie het in mijn reguliere baan, ik zie het in de boeken. Het maakt niet uit of het medicijnen of boeken zijn. Uitgeverijen, schrijvers, bloggers, boekhandelaren, vormgevers, drukkerijen (en sorry als ik nog wat vergeten ben), we zijn allemaal kleine radartjes in het hele proces. Draait er een niet mee, dan loopt het vast. Ik wil al die radartjes leren kennen, ik wil weten wie met mij de boel draaiende moet houden.

Ik zal nooit mijn eerste functie vergeten. Mijn leidinggevende vond het belangrijk dat ik op iedere afdeling waarmee we samenwerkten een of twee dagen meedraaide. Dat heb ik gedaan, twee weken lang. Dat heeft mij toen zoveel inzicht gegeven. Met iedere beslissing die ik nam, hield ik rekening met de andere afdelingen, communiceerde ik beter en nam ik de juiste acties bij problemen of calamiteiten. Om goed te kunnen werken moet je weten met wie je werkt, moet je weten welke consequenties jouw acties hebben en moet je samenwerken om tot het beste resultaat te komen.

Ja, wij zijn schrijvers. We zijn geen marketeers, geen verkopers. Maar juist door te begrijpen hoe andere partijen denken, wat zij nodig hebben om te kunnen draaien, kunnen wij ze dat zetje geven en ze harder laten draaien. Samen kunnen we er dan iets moois van maken. Als we stil staan gebeurt er niets. Doen dus: laat maar draaien.