Topje van de ijsberg

De setting in mijn boek De Orde van de Poortwachters is het topje van de ijsberg. In mijn hoofd heb ik een complete wereld geschapen, naast die van ons. Het heeft een eigen regering, regels en een hiërachie. Ook voor Vlinder in Kant heb ik dit gedaan.
Om de wereldbouw te kunnen laten doorsijpelen tussen de regels door, moet ik mij als schrijver bewust zijn van deze wereld, moet ik meer weten dan er eigenlijk wordt fantasy-2231796_1920verteld. Dit is hetzelfde met research, je vindt veel meer dan je gaat vertellen, maar door de kennis die je hebt opgebouwd kun je je personage veel beter laten bewegen in deze wereld.

Neem bijvoorbeeld het boek Gejaagd door de wind. Het verhaal speelt zich af in de 19e eeuw in de Verenigde Staten en begint net voordat de burgeroorlog tussen Noord en Zuid uitbreekt. We maken kennis met Scarlett en via haar komen de oude gebruiken en opvattingen die men in het Zuiden had tot leven. We kijken met haar mee door een bril van vooroordelen en opvattingen. Als de schrijver dit had verteld in een infodump, dan was dat oersaai geweest, maar door de kennis te verweven met het verhaal, komen we meer te weten over de gebruiken van vroeger en leren we Scarlett beter kennen. Zo is er in het begin de scene waarin de dames ’s middags een middagdutje gaan doen. Dit was inderdaad gebruikelijk in die tijd. Door dit te benoemen en door Scarlett te laten ronddwalen in het huis op zoek naar haar love interest, voelt het niet als een infodump en ontdekken we dat Scarlett een pittige dame is die niet bang is om de regels te overtreden.

JK Rowling heeft een prachtige wereld geschapen die leeft naast de onze. Velen van ons dromen om ooit nog eens in Hogwarts te komen, of in de Weg-is-wegstraat of een potje zwerkbal te mogen spelen. Hoe geloofwaardiger de wereld wordt beschreven, des te meer de lezer zichzelf kan onderdompelen in het verhaal.

fantasy-2925250_1920De Orde van de Poortwachters is een complexe wereld naast de onze. Hij is al schrijvende ontstaan en daarna dieper uitgewerkt in mijn hoofd. In deel een heb ik deze wereld dus al flink uitgewerkt en wie het boek las, ontdekte de andere divisies die achterin het boek staan vermeld. Nu ik deel twee aan het schrijven ben, kan ik deze kennis gebruiken om de wereld verder op te bouwen. Ik wil nog niet alles delen, er moet ten slotte nog wat over zijn voor deel drie en ik wil de lezer niet overladen met teveel details.

Voor Vlinder in Kant ben ik net begonnen. Het is een fantasy wereld die wat wegheeft van de Victoriaanse tijd, maar het heeft een eigen regering, regels en zelfs een oorlog die al jaren gaande is. Zelfs het buurland heeft een eigen geschiedenis, hun eigen gebruiken en regels en heeft dus een compleet andere bevolking.

Vaak ligt de nadruk op het uitdiepen van de personages en de vele cursussen die ik heb gevolgd benadrukken dit allemaal. Maar het rond maken van je wereld of setting is net zo belangrijk als dat van je personages, en dan maakt niet uit of je fictie of non-fictie schrijft. De wereld moet kloppen, moet ademen en moet aannemelijk zijn en dat moet doorsijpelen in het doen en laten van je personages, hun opvattingen en overtuigingen.
Je personages kunnen nog zo rond zijn, als je wereldbouw plat is komen ze niet tot leven. Hoe bouw jij je wereld of hoe komt jouw setting tot leven?

 

Advertentie

3 gedachten over “Topje van de ijsberg

  1. Wat een mooie uitleg Oli!
    Je hebt helemaal gelijk; wat ik het ergste vind dat er kan gebeuren is dat je als lezer voelt dat de wereld niet klopt. Dan leg ik het boek meteen weg.
    Voor mijn eigen verhalen doe ik mijn uiterste best om de wereld zo levendig mogelijk te houden. Ik stel mezelf “domme” vragen. Bij alledaagse dingen probeer ik me af te vragen hoe mijn personage zou reageren of hoe dat effect zou hebben op mijn wereld.
    Dat zorgt vaak voor bedenkingen of reacties die ik eerder niet verwacht had 🙂

    Geliked door 1 persoon

    1. Aaaah, dank je wel, wat lief. Tof om te lezen. Het is soms verbazingwekkend om te zien hoe er steeds meer puzzelstukjes in elkaar vallen. Als in een serie die puzzelstukjes aan het einde bij elkaar komen dan vind ik dat altijd zo knap gedaan, dan ben je een echte verhalentovenaar 😉

      Like

  2. Wat een mooie uitleg Oli!
    Je hebt helemaal gelijk; wat ik het ergste vind dat er kan gebeuren is dat je als lezer voelt dat de wereld niet klopt. Dan leg ik het boek meteen weg.
    Voor mijn eigen verhalen doe ik mijn uiterste best om de wereld zo levendig mogelijk te houden. Ik stel mezelf “domme” vragen. Bij alledaagse dingen probeer ik me af te vragen hoe mijn personage zou reageren of hoe dat effect zou hebben op mijn wereld.
    Dat zorgt vaak voor bedenkingen of reacties die ik eerder niet verwacht had

    Like

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.